گاندی خطاب به
همسرش چه زیبا نوشت:🌸🍃
خوبِ من ، هنر در فاصلههاست ؛
زیاد نزدیک به هم میسوزیم،
و زیاد دور از هم ، یخ میزنیم .
تو نباید آنکسی باشی که من میخواهم،
و من نباید آنکسی باشم که تو میخواهی.
کسی که تو از من میخواهی بسازی،
یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت.
من باید بهترین خودم باشم برای تو.
و تو باید بهترین خودت باشی برای من .
خوبِ من ، هنرِِ عشق در پیوند تفاوتهاست،
و معجزه اش نادیده گرفتن کمبودها .
زندگی ست دیگر...
همیشه که همه رنگهایش جور نیست؛
همه سازهایش کوک نیست.
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید؛
حتی با ناکوک ترین ناکوکش.
اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن؛
حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمیگردد؛
به فرصتهایی که مثل باد میآیند
و میروند و همیشگی نیستند.
به این سالها که به سرعت برق گذشتند؛
به جوانی که رفت؛
میانسالی که میرود.
حواست باشد به کوتاهی زندگی،
به زمستانی که رفت؛
بهاری که دارد
تمام میشود کم کم،
آرام آرام.
زندگی به همین آسانی میگذرد.
ابرهای آسمان زندگی
گاهی میبارد و گاهی هم صاف است.
میگذرد، هر جور که باشد 🌸🍃
آهای دختر پاییز!
میدانی چرا برگها زرد و خشک میشوند و
به زیر پاهایت میافتند؟!
آخر تو که آمدی
دیگر بیچارهها با چه رویی سبز باشند
وقتی تو تمام سر سبزی دنیا را
درون خود به همراه داری؟!!
آری تو همهی آن چه را که یک مرد میخواهد
با خودت به همراه داری!
دختر پاییزی
من فکر میکنم خدا تو را
با یک شیوهی خاص خلق کرده است!
آخر هرچه فکر میکنم
سر از این راز در نمیآورم
که تو در پاییز من مانند بهاری هستی که
سر زده وارد شده و جانی دوباره میبخشد!
باید قوی بود ،
باید از سخت ترین ضربهها ، پله ساخت و بالاتر رفت ،
باید از بی انصافیها ، درسِ انصاف گرفت و رویِ تمامِ بی مهریها ، چشم بست !
نمیتوان جلویِ سازهایِ ناکوکِ زمانه را گرفت ،
اما میتوان مسیرِ درست را ادامه داد و نگرانِ هیچ چیز نبود ...
میتوان انعطاف پذیر شد و با هر ضربه ، حالتِ بهتری گرفت ،
نه اینکه دلسرد و نا امید شد ،
نه اینکه جا زد و کنار کشید ...
تا بوده ، همین بوده ؛
هرچه بالاتر بروی و نزدیک تر به قله باشی ، باد و طوفان و زمین و زمانه ، سخت تر میگیرد !
من برایِ عبور ، منتظر نمینشینم تا تمامِ آبهایِ جهان ، خشک شود ...
دل را به دریا میزنم و شنا میکنم !
و برایِ پرواز ، در انتظارِ اثباتِ نظریهی تکاملیِ داروین ، نمیمانم ...
آسمان را به خانه ام میبرم !
کامل نیستم ، اما کامل میشوم ... !
تنهایی ازت یه آدم دیگه میسازه...
میدونی که کدوم تنهایی رومیگم ؟!
وقتی بعدازداشتن یه نفر تنهامیمونی
وقتی یهومیره و تومیمونی و یه اتاق وهزار خاطره ...
وقتی دیگه نیست وبرات یه بوی عطر به یادگاری گذاشته ...
تنهاشدن باتنهابودن خیلی فرق داره..
آدمیکه یهو تنهامیشه احساساتش جریحه دارمیشه
قلبش میشکنه
بداخلاق میشه,بی حوصله میشه,
نگید فلانی چقد بداخلاقه,
چقد حال بهم زنه..
شما توتنهاییاش بودین؟
وقتایی که دردکشیده ونذاشته هیچکس بفهمه بودین؟
آدماروزود قضاوت نکنیم ...
تعداد صفحات : 0